nuri bilge ceylan farkıyla ortalamanın üzerine yerleşen zeki demirkubuz filmlerine göz kırpan film. uzak kadar etkilemiyor izlenildikten sonra kısa zamanda unutulabilirliği senaryonun az biraz klişe olmasından kaynaklı sanırım. iklimler ayarında bir film. izlenilmeli, görülmeli lakin şu çok şey beklemeden tabiri vardır ya onu zikretmeli bu film için.
senaryonun klişe halinden nuri bilge ceylan faktörüyle sıyrılıyoruz çoğu zaman. filmi izlerken demirkubuz sinemasına gittim sessizce. üçüncü sayfaya özellikle. türkiye'nin dönem analizini satıraralarında mükemmel yansıtan demirkubuza benzer şekilde ceylan da bu yolu seçmiş. akp seçimi kazanıyor yaşamla ilintili bir değişim yok, başkan adayının hali vakti yerindeki tavırları politikanın nabza göre şerbet vermedeki üstünlüğünü göze sokuyor. üst konumdan altlara doğru sosyolojik bir analiz yapıveriyoruz ülkemize dair. hatta filmin hayli beğendiğim finalinde yavuz bingöl topu kahveci çocuğa atarken başkan/ aile ve çocuk gibi bir sıralama söz konusu oluveriyor. gerçek hayat kareleri dönemin politik koşullarından besleniyor.
üstün görsellik yetisi, dönem analizi derken film sivriliyor. hatice aslandan öte ismail rolündeki ahmet rıfat şungar'ı hayli rolün hakkını verir buldum ben. donuk kişiyi hakikaten donuk,yaşamdan kopuk, sakin, olduğu gibi oynuyor. filmdeki senaryoda az biraz göze batan boşluk şu ölen ufaklığın arada gözükmeleriyle kapatılmaya çalışılmış. burda da çocuğun dünyasına çok giremeyince filme bu bölümün çokta olumlu katkısı olmamış. gene de ismail'in psikolojik kayıtsızlığını destekler bir argüman bu bölüm. geçmişte yaşananların etkisi kolay geçmiyor denilmiş ve bırakılmış.
hacer'i para konusunda ismail'in isteğinin teşvik etmesi ve hacer'in başkan adayının sosyal ve ekonomik koşullarının -hadi statüsünün diyelim- rahatlığının izini sürmesi, bu yaşam koşullarından etkilenmesi eski türk filmlerinden görmeye alışkın olduğumuz bir yapı aslında. bir nevi boşluk psikolojisi diğer tarafta da gıpta edilen yaşam!
bundan önce yazılan 182 yorumu dikkatle okudum, inceledim. filmle ilgili olmayanları bir kenara atarsak sanatsal kaygıdan öte şu göze sokulan toplumsal statü farklılıkları dahi filmi başarılı bir film yapıyor. konu başyapıt olmamasıysa bunu büyük ölçüde senaryonun kısırlığına vermek mümkün. bu açıdan film 5 üzerinden 3.5luk bir başka deyişle 10 üzerinden 7 kasarsak ceylan farkıyla 7.5luk bir film.
nuri bilge ceylan sineması özgün bir sinema artık. uzak olsun iklimler olsun üç maymun olsun film biterken uzaklara çok uzaklara bakma hissini layıkıyla verişiyle hayatın gidişatının olduğu gibi devam edişini resimleyişiyle hedefe ulaşıyor! yaşam akıp gidiyor bakışlardaki manidar anlamlarla!
10 üzerinden 7.5!
