uzun zamandan sonra tek başına otobüsle yolculuğa çıkmışsan kendi kendine kalmanın vereceği o tarifi zor duyguyla seni düşünce karmaşalarına iten, anı labirentlerinde kaybeden bir deneyimdir. sadece oturur gözükürsün, bedenin aktif olmasa da zihnen had safhada aktifsindir. nereden geldi şimdi bu aklıma dedirten olaylar, unuttuğunu sandığın anılar hücum eder birden. bazısı sıkar canını, bazısı gülümsetir ama neticede o koltukta hiç bir şey yapamadan oturmanın verdiği o boşlukla yüzleşirsin kendinle, anılarınla. karmakarışık bir ruh haliyle inersin otobüsten. normal günlük yaşantına dönünceye kadar içindeki o buruk, tuhaf hisle yaşarsın bir süre.
