Hiç bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, Bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi ?
Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagini bilmek gibi
Her an kapindan içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslinda
Hiç gelmeyecegini bilmen gibi
Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek, Ama ölmüs gibi ulasilmaz olmasi
artik o insanin sana
Ne kadar katlanilmaz bir gerçek degil mi, sen hala bu kadar sevgili
iken ?
Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasina özlemek
Çok kötü degil mi?
Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu isitememek
Artik sonunun "di" li hali degil mi?
Biliyorsun degil mi Ne kadar umutsuz bir arayistir o, Kalabalik
caddelerde geçen binlerce yüze bakmak
Belki bir kez daha görebilmek için o yüzü
Belki biraz önce geçti bu kaldirimdan diye düsünmek
Belki su an arkamda yürüyen insanlarin içinde bir yerde demek
Belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yasamak ne zordur
Degil mi?
Ne kadar eritir insani fark etmeden
Sen de biliyorsun degil mi bunlari?
Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç?
Hiç iki kisi gibi zevk aldin mi bir konserden yalniz basina
Güzel bir kafe kesfettiginde,
Güzel bir film seyrettiginde,
Güzel bir sarki dinlediginde, güzellikleri oraninda eksik
kaldiklarini
hissettin mi
Paylasamadigin için onunla
Hiç iki kisilik beyninle yarim insan olabildin mi?
Baktiginda aynada yüzünün yarisini gördügün oldu mu hiç?
Sana hayatindaki en büyük yoksunlugu yasatandan Nefret edemedigin
Oldu mu hiç?
Gözünün içine baka baka kolunu bacagini kesen bir insanin yüzüne,
Sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç?
Hayatta inandigin bütün degerleri alt üst eden birisine ask siirleri
Yazabildin mi?
Onu içinde korumanin seni yok etmek oldugu zamanlara
FEDA OLDUN MU HIÇ?
