ego kişiliğin savunma kalkanıdır. yüzleştiğinizde kesinlikle kaldıramayacağınız veya ruhsal durumda üzüntü ve endişeye yol açacak hata ve eksikliklere sudan sebepler bulur, suçu karşıdakinin üstüne atar veya bir şekilde sizi haklı çıkarır. böylece kaldıramayacağınız suçluluk, pişmalık, keder gibi olumsuz duyguların kişilik üzerinde yıkıcı etki yaratmasını önler.
vicdanın sesi denilen şeyi baskılayarak kontrolden çıkmasını engeller. kazıkladığınız biri için tam üzülecekken "ben skmesem başkası skecek" gibi bir bahaneyle ortaya çıkar ve kişiye kötü hissettirecek ne varsa bertaraf etmeye çalışır.
oynayıpta yatırmadığınız loto kuponuna ikramiye vurduğunda "bunda da bir hayır vardır" cümlesiyle yapılan hatanın büyük pişmanlık yaratmasını engeller.
çıkma teklif edilen karşı cinsin reddetmesi üzerine "arabamız yok ki anasını satayım, kader utansın.." veya "zaten çok ukalaydı.." ya da "beni sevmeyeni ben hiç sevmem" gibi düşüncelere sevk eder. böylece reddedilmenin yükünü hafifletir.
egosu olması gerektiğinden kuvvetli olan insanlar nasıl zararlıysa, egosunu yenmiş insan da etrafındaki kişiler için melek gibidir ama psikolojisi her türlü olumsuzluğa karşı savunmasızdır.
