saat olmuş dört. ev sessiz, sol frame durağan. kırmızı şarabım kadehin dibinde onun bile raks edecek hali kalmamış, bardağı sallıyorum bana bakıyor. sevdicekle ayrılalı bir yılı geçmiş. aradakileri saymıyorum bile. canım sıkılıyor. mevsimden midir bilmiyorum geceler çok uzun son zamanlarda. dostlar bile kesmiyor artık dertleşince.
kendi hikayemden başka bir hikaye duymak istiyorum sanki. çok sıkıldım elimdekinden. öyle ki bir gün bir fahişeye para verebilirim sırf "nasılsın" diyebilmek için. galiba gitmek istiyorum. sırtıma çantamı vurup, anneme mektuplar yazmak istiyorum.
sanırım ben kalabalıkta eriyorum. gün ışığıyla kayboluyorum. bağırıyorum, duyuramıyorum.
