anlamadığım durum şu: benim bir çok ermeni arkadaşım var ve hiçbirine ikinci sınıf muamelesi yapılmıyor. onlar burayı seviyorlar ve bu yüzden burada yaşıyorlar. soykırım olayı falan, banane kardeşim:
1. "okuduğum kadarıyla" soykırım yoktur.
2. varsa da ben niye utanıyorum ki. şimdi bugüne kadar viyana prensini öldürdük diye sırplar avusturyalılardan özür diliyor mu? fransızlar cezayirlilerden diliyor mu? dilemez. niye? cevap basit: bilmediğim olaydan özür dilemem ve ben yapmadım ki özür dileyim.
ermeniler de netice de diğer milletler gibi benim için insandır ve insan olanı severim ama özür dilemek nedir ya, utanmak nedir hele. ahşiyanı görünce utanıp ne diyeceksin?
- ahşiyan benimkiler sanırım sizinkileri taa 1915te katletmişler(ki etmemişler efendim) o yüzden çok mahcubum özür dilerim. çok saçma. moğollar tüm dünyadan özür dilesin o zaman.
herşeyin bokunu çıkaran bir milletiz efendim kusra bakmayın. insanlık deyince de, milliyetçilikte de, cumhuriyeti korumada da, islamcılıkta da, ayrışmalaraın hepsinde yani kısacası. ermenileri seviyorum, arkadaşlarım vardır, fakat sevmek başka saçmalamak başka.
