Bıraksaydı hep sevecektim.
Bir saatin yelkovanı yürür de Böyle de durur mu hiç akrebi?
Alıştım sanıyordum ayrılığa Yoksa hala o muydu sebebi?
Onsuz geçen zamanlar değil, Geçecek olanlar tüketiyor beni...
Ben taammüden sevmedim ki o'nu Zaten "şu'nu sev" diyerek sevilir mi?
Oy...sa, unutmamı istiyor şimdi!
Sahi bütün aşklar elbet biter mi?
Biri hala deli gibi çok severken Diğeri bırakıp da hep gider mi? Hoyrat bir aşk değildi benimkisi...
Hiç aklımdan geçirmemiştim ki Böyle ansızın ve ebedi gidişini!
Üstelik hala hatırlıyorum, Sık sık ve ürkerek bana "Sakın beni bırakma" deyişini!
El ele yürüdüğümüz kumsalda Yine dolaşıyorum.
o olmasada Deniz kabukları Bana hep onu soruyorlar.
Ben bir şey söylemesemde, Onlar elbet ayrılığa yoruyorlar.
Kumsalda akşam üzeri gurup vakti Ufka doğru iç çekerek bakıyorum.
Göçmen kuşlar güneşe uçarken Sevdama ait yüreğimde ne varsa Birer birer sahile bırakıyorum....
O güneşten, Kıyıya uzanan kızıl bir yol Birazdan sahili yalayacak ve kumsalda bıraktığım Aşkıma ait son anı izlerini Köpüklü dalgalar yıkayacak.
Olsun bir daha Yürüyeceğim kumsalda şafakta, Çünkü O gittiğinde batan güneş, Tıpkı battığı gibi kızıl doğmakta.
Oysa bıraksaydı hep sevecektim, Ben ona, yanlızca ona, ömür boyu Eşim, yarim, sevgilim diyecektim!
Şimdi ise, alıştım yokluğuna ve unutmak için çabalıyorum Zor olsada geçiyor günler...
Her anımda onu anmıyorum, Hala ateşler içindeyim ama, Artık eskisi gibi yanmıyorum.
Benim sevmelerim de ünlüdür, Bir ayrılıkta sevdamın peşinden Ayak direyişlerim de...
Oysa bıraksaydı hep sevecektim, Ben ona, yanlızca ona, ömür boyu Eşim, yarim, sevgilim diyecektim... *
