çoğu kişinin düştüğü yanılgı sinemada gördüğüne ee abicim güzel film ama ben çığır falan görmedim demesidir. sinemada çığır açma meselesi senaryosu ile, oyunculukları ile, ağlatması veya sevindirmesi ile hatta ve hatta güzel bir film olması ile alakalı değildir. bu yanılgıdan azıcık okuyun da vazgeçin arkadaşım yahu.
nasıl ki terminatör zamanında aa güzel film lan diyip geçtiyseniz buna da güzel film diyip geçersiniz zaten. ama o terminatörler, gelecek filmler için müthiş bir sinema teknolojisi kapısı açtı. bilgisayar efektlerinin adam gibi nasıl kullanılacağını gözüne soktu bütün yapımcıların. ve bu sayede de ardından müthiş filmler gördük sinemalarda.
işte avatar'da bu teknik açıdan çığır açmış bir filmdir. na'vi halkıyla veya pandora ile seyrettiğiniz hatta insan ırkıyla seyrettiğiniz sahnelerin hemen hemen çoğu tamamen bilgisayarların ürünüdür. ve işte bu animasyonların hiçbirinin gerçekten bir sahnede bile ayırt edilememesi ve film boyunca aslında iyi ve kötü kapışmasının yanında bilgisayar ve insanın kapışmasını izlemiş oldunuz.
iyiler na'viler bilgisayar yani animasyonken -bu animasyon çizgifilm anlamında değil elbette-, diğer taraf insanların oyunculuk kamera vs. idi. işte bu harman sırasında bir saniye bile sizi lan efekte bak dedirtmeyecek bir film var karşınızda. ve yine bu filmle beraber bu teknolojilerin 3d film için nasıl uygulanacağına dair bir çağ açma olayı var.
sadce bu filmdeki bazı sahneleri çekebilmek için, gerçekleştirebilmek için yaratılan yepyeni tekniklere hiç girmiyorum bile. işte bunların ışığında bu kadar büyük bir film diyoruz zaten biz. ağlamak isteyip, duygu olan filme gidiyorsanız çıkarın dvd'sini ıssız adamı izleyin.
