herkesin sürekli akıl verdiği/vermeye çalıştığı dönemdir.
tamam, herkes bir şekilde yardımcı olmaya falan çalışmaktadır, lakin öbür taraftan da siz bu dönemde her şeye o kadar tahammülsüz olmaya başlarsınız ki (bkz: hormonlar) bütün bu akıllar, nutuklar, örnekler batar. sanki milleti bebeğinizi sizden daha fazla düşünmektedir. böyle bir şey imkansızdır pek ala.
ama gelin görün ki, millet beslenme uzmanı, çocuk gelişim uzmanı, psikolog falan kesilir.
biri tv'de salak bir programda bir şey duyar, öbürü dergide salakça bir şey okur, hemen size yetiştirir. zamanla bütün bu telaşeler sıkmaya başlar.
günde on defa duyduğunuz, "bebek napıyo? bebiş nasıl? hamilelik nası gidiyo?" soruları artık boğar.
karnınız şiştikçe "isim düşündünüz mü?" sorusu da paralel olarak sıklaşır.
"x koymayı düşündük ama bakalım" dediğiniz zaman da "aaa o ne biçim isim? güzel değil be, bence y koyun" gibi şeyler söylenmeye başlanır. bu dönemde millete isim beğendirmekte epey zordur.
en iyisi "daha düşünmedik" deyin geçin. çocuğunuza koymayı düşündüğünüz isimle ilgili salak salak yorumlar, benzetmeler, yakıştırmalar vs. duymak istemiyorsanız tabii.
