konuşması sevimliliği ve naifliği ile sempati yaratan bir anti kahramanın, noel baba rızanın bütün öykü klişelerini başarıyla yerine getirmiş hikâyesi.
bir kenar mahallenin uyuşturucu satıcıları, kabadayıları olur. tamam, cepçilik arpacılık filmin konularından değildi ama neden bir kişi bile sigara içmez? öyle mahallelerde insanlar durmadan tüttürmezler mi? hiç suç işlenmeyen ve tütün içilmeyen dünyada tek arka mahalle neşeli hayatta izlediğimiz olsa gerek. bu gerçekçilik sorunu nedeniyle filmin mekânı maalesef bir dekora dönüşüyor.
sigara ile savaş vakfı ''bornova bornova'' adlı filmin gençleri sigara tüketmeye özendirdiğini savunarak, savcılığa bu konuda suç duyurusunda bulunacaklarını bildirmiş. bu yapılan bir sanat eserine, eserin estetik dokusuna ve gerçekçiliğine sabotaj girişimidir. hiç kimse sinemada izleyip kitapta okuyup sigaraya veya uyuşturucuya başlamaz.
hâlbuki sorun bornova bornova filminde değildir. sorun yılmaz erdoğanın gişe ve eleştiri kaygısı güderek, tribünlere oynayarak film yapmasındadır. sonuçta ortaya çıkan, sadece mahalle dokusu için değil filmin geneli için geçerli olan, sınıfsal fark gösterse bile eleştirel olamamış, anadamar ve sisteme angaje bir filmdir.
