her okuduğumda "dünyada ne güzel insanlar var" dediğim kitap.
--spoiler--
18 nisan'da, annesini gardan getiren doktor, mösyö [bernard] michel'i [apartman görevlisi] daha çökmüş bir suratla buldu. Mahsenden tavan arasına doğru on fare merdivende yatıyordu. Komşu evlerin çöp tenekeleri de bunlarla doluydu. Doktorun annesi haberi şaşkınlık duymadan öğrendi:
"olur böyle şeyler."
Gümüş rengi saçlı, kara gözlü ve yumuşak bakışlı bir kadındı.
"seni gördüğüme memnunum bernard," diyordu. "fareler buna karşı hiçbir şey yapamaz".
--spoiler--
