öncelikle memleketimizdeki milliyetçi mücadele atatürk ile başlamış, satılmış moskof uşaklarının ensesine ilk şamar da onun tarafından atılmıştır. herhalde atatürk'ün türklüğün en büyük düşmanı komünizmdir dediğini bilmeyen yoktur. inönü devrinde, komünizme yakın adamlar büyük makamları işgal edip, milliyetçi-türkçülere kan kusturmuş. atatürk devrindeki durum sona ermiştir. demokrat partiyle birlikte 1951'de bir komünist tevkifatı yapılmış ancak bunun şiddeti 1944 olaylarındakiyle asla bir olmamıştır ki bunu eski komünistlerden aclan sayılgan beğ itiraf eder.
60 darbesiyle birlikte ise anayasa komünistlerin lehinde değişmiş. 24 anayasasındaki x hakkına türkler sahiptir şeklindeki maddeler, x hakkına tc vatandaşları sahiptir şeklinde değiştirilmiştir. bununla birlikte yeni gelen dernekler yasası gibi yasalar komünist, terörist derneklerin ekmeğine yağ sürmüş, memlekette anarşi olayları hüküm sürmeye başlamıştır ki, ülkücü hareket de bu sıralarda ortaya çıkmıştır. yani meşru müdafaa hakkını kullananlar ülkücüler, saldıranlar ise genellikle zengin, züppe kesiminden macera arayan komünistlerdir.
hala ülkücü faşisttir diyorsanız, ne diyelim, sançar beğ'in 44 savunmasında dediği gibi, türk ırkı sağolsun!
