çok iyi bir ruhbilimci ya da tolstoy vs. değilse insan empati yaptığını sanmakla yetinecektir ister istemez.
empati, insanın kendini başkasının yerine koymasına denmez. eğer buna empati deniyorsa; neden empati yapmak yararlı, övülecek bir şey olsun? empati; insanın, karşıdaki olmasına denir. "birkaç saniyeliğine başka bir insan olmak." diye anlatıyor brigitte reimann edebiyatı. empati de bu yetidir.
en kalın çizgilerle: kadın x -eğer muazzam bir ruhbilimci değilse-; kadınsı hisleriyle, düşünceleriyle kendini erkek y'nin yerine nasıl koysun? (ya da tam tersi) olsa olsa erkek y'nin içinde bulunduğu durumda olan bir kadın x olur.
ama öğretildi ya bir kere, iyi bir şeymiş empati, vicdan empati oldu, vicdanla empati karıştırıldı.
dünyada ne kadar insan varsa o kadar farklı karakter var, diyorlar. varın gerisini siz düşünün...
