israil ne yapacağını şaşırmış şaşkın ördek pozisyonunda... ne yapsalar türkiye susmuyor, susturulamıyor. düşünmüşler taşınmışlar ulan adamlara sözümüz geçmiyor, bari karşımızda ezelim elçilerini, küçültelim gibi saçma bir sonuca ulaşmışlar. siyaseti, politikayı; savaşıp masumları öldürmek olarak algılayan zorba bir devletin tepkisi de ancak böyle bir zorbalık-kabalık olurdu. işte yüzlerce yıllık devlet geleneği ile 50 yıllık devlet geleneği arasındaki farkı gösteren en büyük bulgu.
elçiye zeval olmaz sözünü tüm dünya benimsemişken bir elçiye bu tür bir hareket her yerde elçiyi değil önce yapanı küçültür. böyle basit hareketler modern dünyada israil'i yalnızlaştırıp, dalga geçilmesine yol açacaktır.
elçimizin bildiğimiz kadarı ile tepki vermemesi van minut diyen bir başbakandan sonra bizlere garip geliyor. elçimiz kendi başına karar vererek sert bir hareket yapıp, sertleşmeyi ileri bir aşamaya taşıyabilirdi. o zaman bu hareketin doğruluğunu tartışıyor olurduk. gönlüm elçimizin tepki vermesinden yana fakat aklım fevri hareketlerin genelde kontrollü olmasını savunuyor. "one minute" çıkışı fevri idi ve sonucu türkiye için iyi oldu. ama her zaman aynı hareketi yapmak riskli olabilir. sonuçta israil orda türkiye burda... cevap verilecek zaman her zaman var. terbiyesizliği yapanın terbiyesizliği o kadar bariz ki elçimizin ne yaptığı çok önemli değil. şimdi böyle bir zorbalığa türkiye ne cevap verse haklı sayılır.
