okuldan eve dönüldüğünde tost ekmeği olmadığından çaresizlik gibi görünse de ketçap ve beyaz peynir eşliğinde şölene dönüşen bir eylem. hani çocukken sabahın bir köründen akşama kadar denizde yüzer , kumda oynar yorulurduk; annemiz ekmek arası domates-peynir getirirdi de tadı hiç bir şeye değişilmezdi. işte öyle bir şey.