ateist haksızlığa uğrayınca ne yapar? sorununu çözmeye çalışır, problemin kendisinden mi yoksa karşı taraftan mı kaynaklandığını çözmeye çalışır. soruna akılcı yaklaşır ve çözüm bulamazsa da en azından kendine saygısını korur.
inanan kişi ise bunları yapmaz. haksızlığa uğradığında suçlu daima karşı taraftır. kendisi haksız ise de zaten haksızlığı hak etmiştir, yapılacak bir şey yoktur. eğer gerçekten haksız karşı taraf ise "allah' ından bulsundur". bir şey yapılamaz. elbette allah en iyisini bilir, işine karışmak olmaz.
bu iki yaklaşımdan hangisi diğer yanağını uzatmadır, hangisi kabullenme; köşeye sinmedir? bugün dünyadaki haksızlıklara karşı çıkan ülkeler dine dayalı rejimle mi yönetilir yoksa "gomunist" ülkeler midir?
