bülent korkmaz'ı forvete almak, hagi'yi kaleye geçirmek, hakan şükür'den sol açık yaratmak gibi feldkampvari denemelerimi saymazsak gayet başarılı oyun. çekilen şutu kurtaran kaleciye koşup faul yapmak ve rakip atağa çıkarken gol yememek için q'ye basıp kırmızı kart görmek oyunun en zevkli bölümleriydi. kırmızı kart gördükten sonra kendinizi bir süre rakibe sert girmiş ve oyundan atılmış emre aşık gibi hissetseniz de alınan üç puan size her şeyi unutturur.
