yaşamaktan vazgeçtiğiniz dönemdir. hele bir de yurtta ikamet ediyor ve o güzide 'çs' (çalışma salonu) denen uçsuz bucaksız, soğuk ve ürkütücü salonda bir sürü insanla aynı anda ders çalışmak zorunda kalıyorsanız içler acısıdır haliniz. yaptığınız günlük ve sıradan aktiviteler bile gözünüze öyle güzel görünürler ki, sürekli olarak 'ah şu lanet finaller bir bitsin, şuraya gidicem, bunu yapıcam' diye bir sürü plan kurar ve liste yaparsınız kafanızda. gelin görün ki finaller biter ama o 'mutlaka yapıcam ulan' dediğiniz şeyleri hiçbir zaman yapmazsınız. işte böyle garip zamanlardır final haftaları.
