askerde'ki ilk günün stresi içerisinde daha gündüz başınıza gelen onca gereksiz hadiseden sonra vuku bulan nerdeyim lan ben sendromu. yatakhanenizi gösteririler. önce selam verip girersiniz içeride bir sürü tanımadığınız adam. herkes boş boş etrafa bakınmaktadır. ha siz de bakınmaktasınız. aslında dışarıdan gördüğünüz o aval aval bakınan adam sizsiniz. bir nevi aynaya bakıyorsunuz demektir. sabaha kadar uyku tutmayabilir. ya nasıl geçecek bu kadar zaman diye düşünüp, bir sağa bir sola döne döne sabahı edeceğinizi umarsınız. yok ama öyle olmaz. bu esnada yapılacak en mantıklı şey, kesinlikle nerede olduğunuzdan ziyade, bittiği günü düşünmektir ve bu gecenin ömrünüzde sadece bir kere başınıza geleceğini bilmektir. az buçuk inançlı biriyseniz ise iş daha kolaydır. baş etmek için ilgili tek kelime içinde sabır geçen her milletten karma deyim ve atasözleri dizisidir.
(bkz: sabreden asker tezkere bekler)
