önce vücut ısısı düşer. kendi koruma fonksiyonları olan vücut, iç organların kollar ve bacaklardan daha önemli olduğuna kanaat getirir ve kanı hızla gövdeye çekmeye başlar. bunun üzerine üşüme yerini hissizliğe bırakır ve kişinin hareket kabiliyeti önemli bir biçimde kısıtlanmış olur.
kan gitmemesinden mütevellit uzuvlarda morarmalar başlar ki bun donmanın ilk adımıdır. aynı zamanda hareketsiz kaldığından vücut ısısı iyice düşmeye başlamıştır.
bunun üzerine vücudumuz sırasıyla iç organların bazılarından da vazgeçmeye başlar. bunun üzerine baygınlığa giden yol açılmıştır. buradan sonra kalıcı ve kısmı sakatlıklar donan kişiyi beklemektedir.
bu olayların sonucunda son başlamıştır artık, vücut şalteri kapatmaya hazırlanır. donan kişilerin uyuma isteği buradan gelmektedir. çünkü biz uyurken vücudumuz tüm dikkatini sadece solunum ve dolaşım sistemine yoğunlaştırır. işte donarken de tam olarak olan budur. beyin sadece kalp ve ciğerle ilgilenmektedir artık. geriye kalan hiçbir şeyin önemi yoktur. ama yetersizdir. çünkü beyne pompalanan kan gitgide azalmaktadır. nabız zayıflamakta ve nefel almak zorlaşmaktadır.
ve kişi muhtemelen ve en iyi ihtimalle 180 saniye içinde imamın kayığında bulacaktır kendisini..
