içimde bir şeyler kanıyor ama akan yer belli değil.
insanın en sıkıntılı olduğu anda derman yerine derd geliyor içine. anlatılmak isteneni kelimelere dökememek nasıl bir hezeyandır ki kendinden utanmak bunun eş değeri niteliğindedir.
mevcut olan herşeyden soyutlanmak istemek ızdırabın getirdiği beklenti midir yoksa doyumn vermiş olduğu mükemmel haz mı? belirsizlik adamın kafasını yiyip bitiriyor. yanlız kalmak korkulası bir şey değildir ama yanlızlık korkulunulacak en asil dugulardansır.
allahım sen herkese yanlzılık ver ama kimseyi yanlız bırakma!
