bugün evde yiyeyim , ekonomi yapayım ayağına markete gidilir salça , soğan , domates , biber , kuru fasülye , pirinç , yağ , baharatlar , yoğurt alınır. o kadar para verilir ama uzun vadede kar edeceğinizi düşünürsünüz. eve gelince üzerinize bir ağırlık çöker. kim uğraşacak şimdi soğan kesmekle , yemeği kayıtlamakla diye düşünürsünüz. içinizi bir sıkıntı kaplar. hele ki biraz da üşengeç bir bünyeye sahipseniz. o yemeği yapmak dünyanın en zor işi gibi görünürür gözünüze. ama hani ekonomi yapacağıdın yarrağım diye iç sesiniz bir yandan ayar verir . iç sese de başka zaman yaparım diyip her zamanki gibi dışardan söylersiniz.
işte bu duruma yemek yapmaya üşenmek denir.