'lokumum' deyişi çok tatlıydı. söylerken kısılırdı gözleri, sanki boynuma atlayacakmış gibi dururdu ama yapamazdı. o utangaçlığı, masumluğu daha da tatlılaştırırdı onu. sonraki hiç bir sevgilime bu kelimeyi söylettirmedim. her duyduğumda soğurdum karşımdakinden çünkü onun gibi kimse söyleyemezdi.
