çocuk psikolojisi dalgasına mal gibi yetiştirilen çocuktur. çocuğun bunda suçu çok azdır. genetik olarak bir bozukluk varsa ya da çocuğun yaradılışı şımarıksa ayrı. ama çocuk her türlü pisliği yaramazlığı yaparken anası babası tarafından psikolojisi bozulur yok kendine olan güveni azalır, pısırık olur gibi düşüncelerle uyarılmaz, ikaz edilmez ise hödük bir çocuk çıkar ortaya. kendine güveni olsun hakkını korusun diye de patavatsızlığı, çok ve boş konuşması, saygısızlığı, yol yordam bilmeyişi yadırganmaz. öküzün önde gideni, görgüsüz, insancıllıktan uzak nesildir. onun kadar çocuğu olacak adama akıl verecek derecede ukala yetişmişlerdir. derken benim çocuğum arkadaşları içinde ezilmesin diye her türlü oyuncak, bilgisayar vs.nin en iyisi alınır. mutlaka her ebeveyn çocuğu için en iyisini ister ama sınırı olmalıdır bunun. iyice şımaran çocuk kendini gerçekleştirme, birey olma olgusunun herkesde olan oyuncağın onda da olmasından ya da kimsede olmayan oyuncağın onda olmasından ibaret olduğunu düşünür. olgun biri olmak, bilgide, kültürde önde olmak vs. gibi konular zerre sikinde değildir şımartılmış çocuğun. bu şımarıklığın asıl sebebi sonradan görme şımarık anne babadır aslında. sonra da anasını babasını parmağında oynatan bu çocuklar şımarıklığın dozunu büyüdükçe başka konularda artırmaya başlarlar. doyumsuz olurlar. dayaklıktırlar. *
