Sisli bir sabah vaktinin soğuğu, ortalık kışın karanlık sabahları kadar saydam. Çarprazlama sıralanan mezar taşlarından oluşan ıslak ölüler yatağı, büyük mezarlık. Yatanların kaderleri belli ki yaşarken de ortaktı, mezartaşları birbirinin kanıtı kadar aynı. Sağanak yağmur bu kasvetli günde mezartaşlarını yıkamış, herşey olması gerektiği gibi doğasına uygun. Sadece bir ayrıntı, küçük bir ayrıntı göze çarpıyor; Mezartaşlarından biri ıslanmasın diye naylonla sıkıca sarılıp bağlanmış. Yaşayanın acısını ölenin şefkatine bırakmış sanki, ölen ve yaşayan aynı kişi. Gazete kağıdı ve naylonun ölümü incitip sarmalayan kaotik benzerliği..
