insanoglu denen mahlukat nedense kendine bu dunya denen arz yuvarlagindaki omrunu (esasta pek iyi seyler yoktur hep sıkıntıdır aslında hayat)zehirlemek icin yasar neyazik ki.her insan kendi cehennemini yaratir.bu cehennemi yaratirken vargucuyle calisir. katedral buyuklugunde egolar yaratir , ac gozlugu ile en olmayacak hayallere kapilir ve etrafini paramparca eder. fakat bir an gelir ki kendi isteklerini yapamayacagini anlar. makuluda kabul etmez. cunku kendi kendine ya hep ya hic dusturunu benimsetmistir.herseye bos verir ama istekleri,acgozlulukleri ve egolari onlarin pesini bırakmaz ve kabus olarak ona doner durur.asiri isteklerini karsılamaya gereken guce belki maliktir ammavelakin ruh istesede beden pek istekli degildir ve takati de yoktur. bunun terside olabilir ayni zamanda.baska insan olmaya calisir olamaz.cunku kendi lanetini beraber surukler.bazilari icin hayat boyle buhrandir iste .
