Ona umut derler. en büyük enjektörü de dinler ve din adamlarıdır. genelde insanların asla tanrıdan vazgeçmemeleri için yüksek dozda verilir bünyelere. sonra bu tüm hayata yansır. kişi için kötü olan; ama olması gereken şeyler meydana geldiğinde bunu kullanarak, acıdan kaçtığını sanır. Halbuki, bilmez o, içindeki yücelikleri sadece yaşadığı derin acılarla keşfedebileceğini. zora gelmemek için işkenceyi uzatmayı tercih eder.
