hem de karnında taşımaya başladığı o güzel günden bu yana.
bebekken kucağında, çocukken elinden tutarak, büyüdüğünde yan yana.
liseliyken başka, üniversiteliyken başka kortejlerde belki.
anneyle babayla beraber, o eylemin haklılığına duyduğu inanç ta yanlarında...
ben bir birey olarak şöyle düşünüyorum. " çocuklarımıza, inançlarına saygı duymayı öğrendiğimiz gün çok şey değişebilir. "
ya eylemden çocuklarını toplayan ebeveynler?
tanımadıkları, bilmedikleri bir dünyadan çekip almak istiyorlar çocuklarını. kurtarmak istiyorlar kendilerinin de tanımadıkları o düşüncelerden!
egemenlerin ağzıyla " terörist " lerden.
soldan yana olanlar açısından da bu durumu çok görmemeli o ebeyenler için.
binbir çileyle büyüttüm oğlumu
yemedim yedirdim bugüne getirdim
cesurdu mertti kaya gibi sertti
bir gün geldi ki vay... vurdular onu
beni kınama arkamdan ağlama
ne yaptıysam bil ki halkım için derdi
aslan gibiydi sözünün eriydi
bir gün geldi ki vay... vurdular onu
yaşlı gözlerle beklerdim yolunu
oğlum gider de ya dönmezse diye
göz bebeğimdi beni her şeyimdi
bir gün geldi ki vay... vurdular onu
sabır taşından yaratılmış insan
güle güle oğlum kalanlar sağolsun
yaşı yirmiydi canımın içiydi
bir gün geldi ki vay... vurdular onu
kurşun değildi top tüfek değildi
zulüm yılanıydı boğan oğlumu
bir can gitse de binler var geride
bir gün gelir ki hey... ezerler onu
