tüm klasikler için vazgeçilmez ilk unsur ,iyi bir yayın evinden çıkmasıdır.bunu gerçekleştiren okuyucu , dostoyevskinin gizemli dünyasına adım atar.
raskolnikov , hayatı siyah ve beyaz olarak gören, takıntılı , ortalamanın üzerinde zeki ,fakir ,inaçsız ve yalnız bir gençtir.kendisi 2.2=4 dinine inanır.
insanlar için garip bir tasnif yapar.bu tasnife göre , insanlar , olağanüstü insanlar(napolyonlar) ve sıradan insanlardır(bitler).napolyonların bir iş yapmaları için bitlerin onayına ihtiyacı yoktur.edison, ampulü bulmak için bin kişiyi yok etse , raskolnikova göre bu meşrudur.
aslında, rakolnikov da napolyonlardandır.kendisine güzel bir yaşamın kapılarını açmak için , bir biti öldürmesi gayet anlaşılır bir mantıktır.(ona göre).hesap ,mantılsal olarak karlıdır bile ; 2.2=4 mantığına göre bir bit ölür , bir napolyon hayatta kalır.
kan akmadan ne yapılabilmiştir bu dünyada . bütün büyük liderler kan akıtmadı mı ,kanun koyucular önce suçlu , sonra kahraman oldu.peygamberler ,insanları sırf önceki dinlere ve kurallara inandıkları için cehennemlik ilan ettmediler mi ?
tüm bu düşünceler raskolnikovu yedi bitirdi.kendisine bir meşruluk sağladı ve felsefesinin temellerini oluşturdu.artık tek eksik vardı ,eyleme geçmek.
eyleme geçme faslında raskolnikov uzun süren planlar yaptı.planları, içindeki vicdanı ve tereddütleri hiç hesaplamadan yapılmıştı.çünkü napolyonlar duraklamazdı.
her suçlu gibi hesaplarının mantıklı olduğuna kanaat getirdi ve cinayeti işledi.cinayetten sonra ,raskolnikovun sarasından dolayı devamlı ağzından birşeyler kaçırma korkusu ,insanlrın onu takip etmeleri , suç mahaline geri dönmesi ve polis memuru ile sorgu sahneleri , gerçekten uzun araştırmaların ve bir dehanın ürünü.
aslında, cinayetten sonrası, raskolnikovun bir napolyon olmadığını anlamasının pişmanlığını anlatıyor.vicdan azabı duyduğunu kabullenmekte zorlanan ve duyguların içinde boğulan raskolnikov , bir fahişenin bile ayaklarına kapanıp yalvararak af dilemeye bile çalışıyordu.fahişeler ve alkoliklerle örülü tükenmiş hayatlar ,raskolnikova fakirlik ve safalet arasındaki farkı da anlamasını sağlıyor.fakir raskolnikov, sefil insanların yanından bir türlü ayrılamaz.
suçunu itiraf ettikten sonra da inancı bulur ve yeniden doğar.sibirya raskolnikovun hayata yeniden adım attığı yerdir.
