en güvendiğimdi sonsuz maviliğin. denizin dudaklarına değdiği yerdeydi tüm hayallerim. ufuk adı verdiğin oricinal birleşimden doğardı güneşin.
sen, tüm bedenleri himayesine alan tek kutsallıktın benim için. günahkar ya da günahsız, ayırt etmeden nefes sağlayıcısıydın her daim..
hiç kirlenmeyeceğini düşündüğümdün.
şimdi martılar tokatlıyor seni her gün. göçmen kuşların yakalası oluyorsun dün ve bugün. altında sevişenleri suluyor, bulutlarını çatıyor, şimşeklerini yolluyorsun. sende mi kirlenip, değişiyorsun?
gramajlı hayvanların fahişesi oluyorsun, güneşin orospusu.
en büyük kıyametin en büyük alamet habercisi dinle beni, şimdi sadece susuyor ve susuyorum yağmuruna. ıslat ve üşüt bulutlarınla bensizliği, inadına sevişiyorum ışık hüzmelerinle.
tanım : küçük şeylerin büyük etkiler yarattığı himaye altında yaşamak.
