"misafir" olamayacak kadar yüzsüz ve görgüsüz insanlara yapılmasında bir sakınca görmediğim, hatta inşallah çalışıyordur dediğim alternatif kurtuluş yolu.
böyle insanları anlamakta ciddi ciddi zorluk çekiyorum. şu sebeplerden dolayı; bir insan uzaktan tanıdığı (güya akraba) bir insanın evinde günlerce nasıl kalabilir? rahat edebilir? tuvaleti, banyoyu fütürsuzca kullanabilir? bu insanlar evlerini hiç mi özlemezler? benim kendi evimden aldığım hazzı onlar kendi evlerinden ve düzenlerinden alamıyorlar mı ki, başkalarının ev ortamında bu huzuru arıyorlar?
şimdi benim düşünceme göre, misafir ağırlamak kadar misafir olmak da zordur. zordur evet, çünkü; siz de başkasının evinde kendi evinizde olan o rahatlığı, o sıcaklığı, o alışılmış huzuru bulamazsınız, imkansız.
akşamları pijamalarınızı giyip, tv'nin karşısında yayılabilir misiniz? yemeğinizi istediğiniz gibi yiyip, çayınızı/kahvenizi istediğiniz gibi içebilir misiniz? tuvalette/banyoda istediğiniz kadar kalabilir misiniz? istediğinizde, gönül rahatlığıyla banyo yapabilir, tuvalet ihtiyacınızı giderebilir misiniz? sabahları istediğiniz kadar uyuyup, akşamları istediğiniz kadar tv/pc karşısında oturabilir misiniz? hayır tabii ki.
aklınıza sürekli "ya ben bu insanları rahatsız ediyom galiba?" tasası olmaz mı? olur.
işte tam bu yüzden ben bu insanları anlamakta güçlü çekiyorum. bir insan evinin huzurunu hiçe sayıp, bu ızdıraba nasıl katlanabilir? çok yakın bir akraba da olsa, inanın gerçekten zor iştir. mecburiyet başkadır ama ona bir şey diyemeyeceğim. ama yok yahu, bu benim anlamadığım insanlar bu işten keyif aldıkları için yapıyorlar bunu. başka da bir açıklaması olamaz.
