akşamım nöbet tutuyor sana...ve ben uzun kuyruklarda bir sevda bekliyorum...seni bekliyorum, çıkıp gelmeni bekliyorum...hava üşüyor, yanıyorum...sen akşamsefası edasında bir açıp bir soluyorsun, ona sıkılıyorum...bölünmüş br hasret ayazı içim, henüz yaşanmamış bir vuslat beynimde...koynumda mahçup yalnızlığım...nefesim yaralı, nefesim yarım...yağacak yağmurum yok bugünlerde, yapacak hiçbir işim yok. sokaktaki kırmızı taşları sayıyorum, haber bültenlerini dinliyorum, şarkılardan fal tutuyorum sana, telefonla konuşuyorum...hiçbir iş yapmıyorum, hiçbir iş gelmiyor elimden...senin hayalin alıyor tüm vaktimi...iliklerime kadar işlenmiş bir aşk var içimde ve benim yüzüm kanayan bir şehir gibi yüzünde...ruhum salıveriyor kendini şehrin kollarına...şehir, köprü ve ben ağlıyoruz...karanlık basıyor tüm şehri...sana küs, hayata küs, kadere küs ağlıyoruz...sığındığımız kucaklarda yıkıyoruz saltanatını şu aşk denen illetin...yarınını bilmediğim bir illetsin sende içimde...ansızın seni bana getirecek bir talih kuşu istiyorum...seni bana getirecek ve bir daha asla götürmeyecek...bekliyorum; talih kuşunu, seni...kirli yüzlere, yalan aşklara inat bu gürültüde, bu kalabalıkta sır diye saklıyorum seni ruhumda...çıkıp gelsen; şehir, köprü ve ben nasıl seviniriz bir bilsen...çıkıp gelsen; şehir nasıl örter üzerimizi bir bilsen...bir gelsen...bekliyorum...
