beethoven´in 32 piyano sonatindan birisidir. op.27, no.2 numaralarini tasir. graf guiletta guicciardi´ye (bir saray kadinidir, soyludur) ithafen yazilmistir.
ilk bölümü nedense cok ünlü olmus ve dinleyici tarafindan cok sevilmistir. aslen beethoven´in yazdigi eserlerin icerisinde kompozisyonel acidan bakildiginda, icerigi en banal olan bölümlerden birisidir bu bölüm....ancak bu sonat´in "ayisigi" ismini almasina sebep olan bölüm de bu bölümdür.
hatirlatilmasi gereken önemli bir done de, bu sonati "ayisigi" diye isimlendirenin beethoven olmadigi konusudur. bu sonat beethoven icin yazdigi diger sonatlardan "isimsiz" olanlarindan bir tanesidir. sonatin "ayisigi" rütbesini kazanmasi bestecisi tarafindan yapilmamistir.sonradan bu sonat ayisigi sonati diye anilir olmustur. (piyano sonatlarinin babasi olan bestecisi, yazdigi sonatlarin ücünü kendisi de cok begenmis ve onlarin ücüne isim takmistir. bu üc sonat "pathetique, appasionata ve waldstein sonatlaridir - appasionata ve waldstein cok güzel ve cok uzun sonatlardir, ve müzik sanatinin seyrini degistirmesine sebep olmuslardir-)
op.27 no.2 nin aslinda en önemli bölümü ünlü olmayan son bölümüdür. bu bölüm cok süratli olan presto agitato, basligini tasir, ve piyano teknigi acisindan calinmasi da cok güctür. ikinci bölümü de cok güzeldir. bu entry´lerin yazilmasina sebep olan birinci bölüm ise, icinde cok fazla tekrar oldugu icin müzik dünyasinda elestirilere hedef olmustur. ancak normal dinleyici bu sekil basit seyleri anlayabildigi, ve daha karmasik müzik yapilarina yabanci oldugu icin o kadar beethoven sonatin icinde bu bölüm böyle sanki cok büyük birseymis gibi anlasilmaz bir bicimde yükselivermistir.
almanya´daki bir müzik akademisinin büyük bir ayni zamanda büyük bir piyano virtüözü olan bir rus profesörü bir keresinde bana " beethoven bu bölümün bu kadar ünlü oldugunu bilse, sevinir miydi, üzülür müydü, esas tartisilacak konu budur" demisti.
