amerikalı bir beyazın bir zenciyi anlayamadığı gibi benim de seni anlamam imkansız. ancak hayal edebiliyorum. ismi kürdiyye olan bir ülke üzerinde yaşıyor olmam gerekirdi seni anlamam için. kürtlerin kurucuunsur olduğu bu toplumda ben üst kimliği kürt olan ancak etnik kimliği türk olan bir halkın mensubu olmam gerekirdi.
bu devlet ulus kimliğini yoktan var edebilmek için kendisine türk adında bir düşman yaratmış olmalıydı. ben türklüğümden utanmak zorunda bırakılmalıydım. iskan yasası adın da bir yasa çıkmalıydı.
bu yasa aynen şöyle demeliydi:
1- Kürt ırkından olmayanlar, hükümetten yardım istemeseler bile hükümetin göstereceği yerde yurt tutmağa ve hükümetin izni olmadıkça buralarda kalmağa mecburdurlar.
2- Ana dili Kürtçe olmayanlardan toplu olmak üzere yeniden köy ve mahalle, işçi ve sanatçı kümesi kurulması veya bu gibi kimselerin bir köyü, bir mahalleyi, bir işi veya bir sanatı kendi soydaşlarına inhisar ettirmeleri yasaktır.
bunun yanı sıra umumi müfettişliklerce bölgelere ayrılan kürdiyye'de iç kolonileşme faaliyetleri çerçevesinde benim soyumdan insanlar devlete tehdit olarak görülmeli ve askeri harekat çerçevesinde topluca öldürülmelilerdi.
kürdiyye'de çıkan yarı resmi gazetelerde kültürel reflekslerimiz ilkel adetlermiş gibi gösterilmeliydi. bizden birer yamyammış gibi bahsedilmeliydi. biz türklerle hiç bir arada yaşamamış kürtler bizim hakkımızda ön yargılar edinip bizlerden nefret etmeliydi. kurucu unsur olan kürtler biz türklerden tiksinmeliydi. "ayyyy türk mü o?" diye bahsetmeliydi bizlerden.
bir yandan bize "siktir olun gidin bu memleketten" çağrıları yapılırken "tamam ben alıp başımı gidiyorum" dediğimizde ise bize "bölücüvatanhaini" denmeliydi. kurucu unsur olan kürtlerin aşağılık kompleksli geçmişi ile övünmekten haz duyan zaten başka bir iş de yapmayan insanlar olması gerekirdi.
belki o zaman senin durumunu bir nebze de olsa anlayabilirdim. o zaman senin hissettiklerini paylaşabilirdim. ama ben seni anlayamıyorum. çünkü hiçbir zaman senin konumunda yaşamadım. bu anlattığım hikayedeki roller hep tam tersiydi.
dipnot: bir de bize ithafen "omuz omuza yürüdük, memlekti birlikte kurduk, çanakkale'de birlikte savaşmadık mı?" mavalı okunmalıydı. bunu söyleyen insanlar da genelde yaşadığı yöre itibariyle pek de türklerle bir arada yaşamamış insanlar olmalıydı. zira bir arada yaşıyor olsaydı sen-ben, biz-öteki şeklindeki hitabetlerden kaçınırdı. "hani siz de bizle birlikte kurmuştunuz devleti" demezdi. farkındaysanız "siz" yabancıdır "biz"'den değildir.
