eskiden savaşta askerler arkasını taşa verirler ve "arka taş" derlermiş. hanı arkam sağlam babında. sonra zamanla taş bulunmayan yerde başka bir asker almış o taşın yerini ve bu sefer o asker arkamı sağlama aldım babında "arkadaş" demeye başlamış.
böyle anlatmıştı dedem arkadaş sözcüğünün hikayesini.
he demem o ki, "arkadasima tas mi atildi hemen donu gömleyi giymeden gelirim" dediğim dostumdur kendisi. kendini savunamiyor bu zonta atladi demesinler diye de anlattım hikayeyi.
ehehhee arkan sağlam dostum yürüyedur. ben düşmanları oyalarım.