edebiyatın üstünde bir kitaptır.. dostoyevski dili, kurgusu, bakış açısı herşeyiyle insanın kendinden şüphe etmesine yol açar..
koşullar belliyken kendimizi tanıdığımızı sanırız.. karakterimizi şekillendiğini.bundan yola çıkarak da insanları kolay eleştiririz.. oysa bu kitapta dostoyevski insan ruhunun ve karakterinin aslında ne kadar kaygan olduğunu mükemmel bir şekilde anlatmıştır..
suç ve cezanın üstüne tarihte çok kitap yoktur aslında..
