yıllar sonra komik gelen şey.
bir zamanlar en koyusunun da içinde bulunmuştum, o zamnlar faşist bunlar denilen en orta yol solcularının da. emep'e az gitmedik lisedeyken ve "parasız eğitim hepimizin hakkı" yazan yapıştırmayı müdürün kapısına yapıştırdık diye okuldan atılıyorduk az kalsın.*
yani işin özü o dönemler insan birşeylere bir yerlere ait olma ihtiyacı içinde oluyor ailesinden destek göremiyorsa eğer. bu bazen ülkü ocağına gitmek olur bazen tkp'ye katılmak. ikisi de birdir aslında. ikisi de çoğu genci mahveder en güzel zamanında.
düşünmeyi öğrenmeden düşündüğünü sanmaktır bu aslında. ve o dönem için herkes kendince haklıdır. ama kimse karşı tarafın ne kadar haklı olduğuna aldırmaz. büyüdükçe bunu aşabilenler zaten kendilerini yetiştirir.
