meshuggah'in obzen albümünün en dikkat çekici parçası olmasının yanısıra, metal tarihinin gelmiş geçmiş en psikopat en akıllara zarar double bass performanslarından birini barındırır. tomas haake kişisi davulun ırzına geçer adeta. sanırım hayatımda twin pedalın bu kadar karışık ve bu kadar seri biçimde kullanıldığına ilk kez tanık oluyorum. tomas haake, 7 dakika boyunca ayaklarıyla motor gibi aksak ritim tutarken ağzımdan damlayan salyaları zor topladım. sadece bu şarkı için "davul yarışması" düzenlendiğini de belirtmekte yarar var.
