'' bana zamandan söz ediyorlar,gelip size zamandan söz ederler
yaraları nasıl sardığından, ya da her şeye nasıl iyi geldiğinden. zamanla ilgili bütün atasözleri gündeme gelir yeniden. hepsini bilirsiniz zaten, bir ise yaramadığını bildiğiniz gibi. dahası onlar da bilirler. ama yine de güç verir bazı sözler, sözcükler,öyle düşünürler.
bittiğine kendini inandırmak, ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hançeri çıkartmak, yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak kolay değildir elbet. kolay değildir bunlarla baş etmek,uğruna içinizi öldürmek. zaman alır.
zaman alır sizden bunların yükünü,o boşluk dolar elbet, yaralar kabuk bağlar, sızılar diner, acılar dibe çöker. hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir. bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.
o boşluk doldu sanırsınız,oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir.
gün gelir bir gün başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide o eski ağrı ansızın geri teper.dilerim geri teper. yoksa gerçekten bitmişsinizdir.'' der murathan mungan.ne güzel söyler..
vazgeçmek dedikleri bir kandırmaca sadece..insanın kendini kandırmasından başka bir şey olmuyor çoğu zaman.
evet bunu başarıp mutlu olabilenler de var,ama hiç kapanmayacak yaralara sahip olanlar ne yapsın ?
insan her şeyden vazgeçebilir,herkesi çıkartabilir hayatından,zaman her yaraya kabuk bağlatır.ama öyle şeyler var ki geçti sandığınız anda,tam mutlu olduğunuzu sandığınız anda başlar kanamaya.ufacık bir şeyde aklınıza gelmesi gibi değil,hiç unutulmayacak yaşanmışlıklar bir ömrü çalabilir sizden.
vazgeçmek dedikleri,gerçekleşmesi çok güç bir hayal gibi.
