ben bu yazıyı size yazdim, cümlenize hem de
Herşeyden önce senin bir çemberin var, ve bunun formülü C = 2πr burada çizgisel hersey. Hayatin görünen yüzü, çemberin. az sonra degerlerinizin neler olduğunu göreceksiniz, ama bu değerler dışarıdan görünüyor, ayni daireyi çevreleyen çember misali. Buradaki iki biraz temsili az sonraki formülümüz nazarınca, buradaki 2 anlık güzellikler anlık mutluluklar onu kare yapan birbiriyle çarpıp çoğalmasını sağlayan 2'yi de tanıyacağız şimdi de.
Kendini daireni düşün şimdi.
formülümüz belli A = πr2
A, senin alanın hesap et yaşadıklarını, içine sığdırdıklarını, değerlerin 'r' olsun, pi hepimizin sahiip olduğu hayat, benim için sevdiklerim, istanbul, tanıdıklarım, odam, vs.
Kendi değerlerini hesapla bu doğrultuda.
Ama birşey sizin çember olmadığınızı kanıtlar, o tek şey buradaki 2 rakamına tekabül eder, sizin değerlerinizi sevinclerinizi ve üzüntüleriniz kısaca duygularınızı ikiye katlar, karesini alır.
Şimdi bunun neyin olduğuna karar verelim, belki senin için bir fotoğraftır onu ikiye katlayan, seni görmeyen ama senin onu gördüğünde kalbine su serpen kisidir belki senden haberi dahi olmasada.
Belki de cok daha yüce sana göre o 2 hayatın anlamı, yapman gerekenler sınavda başarılı olmanı isteyen, seni annenden bile daha çok seven, merhametli, kudretli bir varlık, varlığını gözle göremesen de. O'nun içindir çabaların, düşüncelerin ve değerlerin. Ve çoğu insan için 2 bunu temsil eder. Uğrunda can verebilenleri bile görürsün, bir arabanın içinde düşman askerlerini beklerken, her ne kadar bunun yanlış veya doğruluğu tartışılsa da.
Elbette bunu saymak sınırlamak imkansız.
Ama benim 2'im galiba biraz daha farklı, yanlış olduğunu bilsem de herkesin 2'si benim 2'im olamadi. Ama bu 2'nin üzerinde gölgeler var. Büyük gölgeler, silmesi zor olan gölgeler, aydınlanamayan gölgeler.
Bunlar çoğu insanın tanığı gölgeler, çoğumuzun üzerinden geçip gittiği gölgeler, arabanızla, ya da yürüyerek basıp gittiğiniz gölgeler. Benimki biraz daha uzun sizinkine nazaran. Daha zor üzerinden geçmesi zaman çalan. Sevinç çalan, umut çalan...
Daha nicelerini saymak mümkün, bir anne bile gölgeniz olabilir, her ne kadar onu sevseniz de ondan ötürü.
Şimdi bu ikiyi göremediğiniz yitirdiğiniz hayal edin bir de. Ne kadar boş değil mi o çemberin içi. Bir anda koskoca bir A yokolup gitti, elinizden.
Öğrendiğim şudur ki, seçtiğiniz 2 sizi hiç kaybetmeceğiniz bişey olsun, her ne yaparsanız sizden vazgeçmeyecek birşey olsun. O'nu sevmekten hiç vazgeçmeyin çemberinizi dolu tutabilmek için.
Kalın sağlıcakla...
