her fırsatta ateist olduğunu söyleyen ricky gervais'in dinler(özellikle judeo-hıristiyan dinler) tarihine yaptığı naif bir göndermedir. filmde sadece dinler değil, hayata dair üzeri havalı sözlerle kapatılan pek çok gerçek de hedef alınmıştır. huzurevinin adının a sad place for hopeless old people olması bunlardan biriydi.
kumarhane duvarında yazan odds favor the house yazısı da kumarhane kavramını özetliyordu. televizyondaki coca cola ve otobüs üzerindeki pepsi("when they don't have coke") reklamları da güzel düşünülmüş birer detaydı.
son olarak, kendi içinde çok tutarlı bir film olmasa da, ricky gervais hastası bir bünye olarak pek sıkılmadan izlediğim bir film oldu.
