ölümünün ardından, tanıklılarından andré blanchet'in satırları dokunur en çok:
"albert camus öldü diyor radyo. yürek kasılıyor. son savaşla yaşama adım atmış ve güvenlerini bu yaşlı yoldaşlara bağlamış bütün bir kuşak artık yalnızca parçalanmış bir biçimde, şosede yatan bedeni, böylesine birdenbire sönen yüreği ve ruhu düşünüyor. ölüme karşı isyan etmek; bunu bilirdi camus. son hızla üzerine gelmekte olduğunu gördüğü ölümün büyüleyiciliğinde yaşadı..."
pelit-villeblevin belediye binasındaki katafalkı üzerinde parıldaşan o ışık kümesi şahidim olsun; tutkuyla onun yolu hala açık. sevgili camus, bir anlam bulamaman nedeniyle çektiğin acıların dinmiş olması ümidimle.
