lan dedim bu kadar ödül almış bir izleyeyim şu filmi nasılmış diye.
tek kelimeyle açılım bokuna ödül almış diyebilirim. sinem diye değil gerçek diye izledim ben o filmi. ve bana hiç de yabancı gelmedi. bir an ilk okul yıllarımı gördüm okulda.
karma sınıfı çoğu bilmez şehirdekilerin ama ben de köyde okudum ilkokulu. 5 sınıfın aynı derslikte öğrenim gördüğü öğretmenin bir ona bir ona birşeyler anlattığını iyi hatırlarım. hatta öğretmen diye gelen vekil öğretmenin lise mezunu olduğunu, 3 ay kalıp gittiğini yerine yenisinin gelene kadar okulda köydeki ablalardan birinin öğretmenlik yaptığını iyi hatırlarım. pat pat derler bir taşıma aracaı vardır bizim oralarda su motoruna 4 tekerlek bağlanmasıyla oluşturulan bu araçla da gezdirdiğini hatırlarım yine o vekil öğretmenlerden bir tanesinin. o öğretmenin oturduğu oda ahırdan okula döndürülen yerin hemen yanında tek göz bir yerdi.
bu anlattıklarım bu filmdekilerin birebir aynısı saddece yeri farklı. ben ankaranın 60 km batısında bir köy okulunda yaşadım bunları ve 3 sene öncesinde taşımalı öğretim sistemine geçene kadar küçük kuzenim de yaşıyordu.
manzaradaki tek fark benim babam ben "a" yazamadım diye eşşek sudan gelene kadar dövmüştü beni. buradaki çocukların babası annesi okula göndermekten kaçıyor. ben korkudan a yazamayıp yine dayak yerken o çocuklar tarlada çalışmaya başlıyor arkasından gelen 6 kardeşine de bakabilmek için. benim babam öğretmenler bu çocuk okur buralarda hiç olmasın dedi diye köydeki işini gücünü bırakıp ankara'ya taşınırken onların babaları ne kadar çocuk o kadar maraba anlayışı kendilerini bu kadere iten anlayışın kurbanı oluyorlar.
filmin ilk sahnelerinden birinde ne kadar zorlama, ne kadar ısmarlama bir senaryo olduğunu görüyorsunuz. ben batıda büyüdüm koca koca apartmanların içinde diyor başroldeki arkadaş suyunun akmadığını vurgularken. anneanem 65 yaşında elinde güğümlerle yarım kilometreden evine su taşır hala yaz kış demeden. nerede batı-doğu farkı?
işin özeti hazır açılım yapılıyor, kürtçe kanal açılmış bir delik bulduk genişletelim batıya kendimizi ayrılıkçı değil de ezilmiş gösterelim filmi.
yapımcılığında ve diğer kısımlarda önemli roller almış yabancı isimleri gördükçe kaşıyor pezevenkler bulmuşlar bir yara demekten de kendimi alamıyorum! diyarbakır büyükşehir belediyesi'nin ismini de görünce hah tamam dedim kremayı da hazırlamış bunlar!
