Sonuçta tarihi bir gelenekten ötürü bu slogan ortaya çıktı.. Kendisini öyle hissetmek istriyorsa hisseder. Ben askerlik yapmadım ama saygı duyuyorum, içimde bir sempatisi var ve ben bir sanat bölümü okuyorum. Önemli olan kendi işini yaptığın, zaman ülken elden gidiyorsa 'ben işçiyim, köylüyüm, öğretmenim, temizlik işçisiyim, öğrenciyim, sanatçıyım; benim ne işim olur askerde, savaşta dememek' bu kimliğinin üstüne, her zaman bir yere sakladığın bu kimliği giymektir. Çanakkale'de bir nesili kaybettik. Kaybettiğimiz bu nesil, doktordu, öğretmendi, sanatçıydı.. Onlar boş beleş düşünmediler. Dünyada ki askeri sistem yok olmadıkça, sen askerini tasfiye etsen ne olacak? en fazla: 'buyurun efendim, ben askerimi tasfiye ettim, ülkemde güle güle oturun' dersin. Korumak herkesin görevi...
