sanırım izlediğim en iyi amerikan filmi. [tarantino hergelesini ve kuzuların sessizliğini saymıyorum onlar dünyanın ortak malı ] bir kere filmin sonundaki nihai hareketi amerikalılar yapmıyor ki bu bile amerikan sineması için bir devrim. iki ortada bir kitap olmadığı halde böyle bir dünya kurmak gerçekten sağlam kafa ister. [filmin etkilendiği kitap varsa söyleyin düzeltiriz]
filmdeki bir cümle de acayip hoşuma gitti,
--spoiler--
biz onlara eğitim sağlık olanakları sağlıyoruz onlar hala o çamurda yaşamayı seçiyor.
--spoiler--
al bunu afganistanda kızlar ölüyor ama eğitim görüyor diyen gerizekalı piyanist şantöre söyle, al ırak ve afganistandaki piç kurusu işgalcilere tekrar tekrar yazdır.
ha yazarken aklıma geldi, o ağaçlar ve ana tanrıça kültünün birleşimi bana piedra ırmağının kıyısında oturdum ağladımı anımsattı şimdi. bilmiyorum belki kahvesiz kaldığım için kafam çalışmıyor. neyse güzel film izleyin kaybetmezsiniz.
