felsefi mesajı uğruna, envai çeşit beklentiyle gitmediğim, tek derdimin görsellik olduğu, bu çeşit bir beklentiyi de sonuna kadar karşılayan süper film. vereceği mesajdan hayır umarak filme bu sebeple giden bir gerizekalı modeli de var mıdır ayrıca, hiç uğraşamayacağım şimdi.
filmin kendisine dair bir sıkıntı yok; yaratıcı olduğunu, jack sully'nin fiziksel durumu ile de seyirciye duygusal anlamda dokunabildiğini düşünüyorum. görsellik açısından da, ancak kirlian tekniği ile çekilmiş fotoğraflarda görebildiğim renk tonlarını bu filmde görmek beni hem şaşırttı, hem de mutlu etti.
sıkıntı; bir blockbuster (adayı) vizyona girdiğinde her yerden türeyiveren yorum adamcıkları.
"izlediği en kötü film" miş? pardon kardeş, hangi filmlerle kıyaslayarak ve hangi açıdan dedin bunu? sen bu filme, izlediklerinle kıyaslayarak "rezalet" dediysen, neler izlediğini şu fakir kuluna acilen açıklamanı isterim. kesiiiiin "yüzüklerin efendisi" diyeceksin hemen. tek film için yazılmış bir senaryoyla çekilmiş bir filmi tutar da şaheser kabul edilen bir edebiyat uyarlamasıyla aynı kefeye korsan, film sonrası dökemediğin kurtlarınla klavyene salya akıtırsın işte böyle. allah bilir titanic'ten hareketle gerçek aşkı da sorgulamışsındır sen?
"real 3d ebemi skti", "imax 3d dalağımı söktü" de, anlarım. ama bunlar spesifik, tekniğe ilişkin; hadi onu da geçtim en basitinden fimin izlendiği sinema salonuyla da ilgili olabilecek konulardır, koca bir filmi kaldırıp çöpe atıyorsan sırf bunlardan kelli, bu kadar nazik ve naif olmamanı tavsiye edebilirim ben sana.
