eski bir majesty bestesi, yeni bir dream theater şarkısı. *
türkçesi şöyledir:
şafağın gülümsemesi,
mayıs erken geldi.
evinden bir armağan taşıdı.
gece gözyaşı döküyor,
ona korkusunu anlatıyor,
ve acıyla kederini;
o asla vazgeçmeyecek.
ölüm ilk dans, ebedi
daha fazla özgürlük yok.
ikinizde bu fikre hapsolacaksınız.
bana her gün denediğim için bunun bir mucize olduğunu söylediler.
bana her biri öldüğü için bu doğanın yeni bir aşk olduğunu söylediler.
bana yalnız ve korkmuş hissettiğim zaman çağıracak kimsenin olmadığını söylediler.
bana eğer gelecek dünyayı hayal edersen,
kendini ateşin gölünde bulacağını söylediler.
bir çocuk gibi, acısız ve korkusuz yaşayabildiğimi sandım.
ama hepsini benimle yakalamış bir adam olarak buldum.
henüz uykudayım, çok korkuyorum.
bir anının bölümüne benzer bir yerde,
binlerce sözcüğe bedel bir resim var.
benden önce yüzlerdeki dik bakışlardan sıyrılıyor.
o saklanıyor ve asla tekrar duyan olmayacak.
sonu olmayan hile ikinci.
şehrin soğukkanlılığı bize hayatta kalmayı öğretir.
yalnızca kalbimi gözlerinden koru ve sağ kalacağız.
üçüncü geliyor;
yapraklar düşmeden önce,
biz kapıları kilitlemeden önce,
burada bir üçüncü olmalı ve son dans,
bu sonsuza dek sürecek.
metropolis izler ve düşünceli bir şekilde gülümser,
o seni evine götürdü.
yalnız bu gerçekleşebilir.
çocuklarımızın arasındaki mücadele sona erdiği zaman.
şimdi mucize ve uyuyan (kimse) biliyor, üçüncü olan aşktır.
