seyyahın biri çölde bir vahaya denk gelmiş. sağa sola bakmış ki devesini bağlayacak bir şey yok. hemen ufak bir dal koparıp çakmış. devesini buna bağlamış. giderken de demiş, "benim gibi bir kardeşim gelir de bağlayacak bir şey bulamaz. allah rızası için bu kazığı çıkartmıyorum. diğer kardeşlerim de faydalansın." hanesine sevap işlenmiş.
yine aynı vahaya bir kervan uğramış. kervandaki kör su içmek isterken ayağı bu kazığa takılıp tökezlemiş. "bunun burada ne işi var" diye değil. "benim gibi kör bir insan daha gelir. ayağı takılır. düşer. allah rızası için ben bunu sökeyim." diyerek kazığı sökmüş. bu insana da sevap yazılmış.
kısacası din açısından doğrudur. ameller niyetlere göredir.
işin güzel yanı niyetine girdiğiniz kötü bir şeyi yapamazsanız günah yazılmıyor. fakat niyetine girdiğiniz hayırlı bir şeyi yapamazsanız aynı sevap yazılıyor. islam'ın en yüce din olduğunun göstergesidir bunlar.
