bi erkek yüzünden ağlayan kızlardan nefret ediyorum, hatta ve hatta tiksiniyorum. son 1 aydır çok da samimi olmadığım bi arkadaşım yanımda sürekli olarak ayrıldığı erkek arkadaşından söz edip ağlıyor. evet abartmıyorum günde 3-4 kez ağlıyor. ''yeter artık ağlama'' diye bağırdım geçen gün, birden çirkef yüzünü gösterdi ve bana çemkirdi. * neyse evet ne diyoduk sevmiyorum o tür kızları. mümkünse benden uzak dursunlar. siz şimdi beni ''mantıklıyım ulan ben'' havalarında cool takılmaya çalışan, kendini begenmiş biri olarak hayal ettiniz di mi? hayır gayet de ota boka ağlayan bir insanım.
ama bir erkek için ağlayacak kadar kendimi düşürmem, ha üzülürüm üzüldüm de, çok üzüldüm.. ama ağlamadım, ağlamam da.
