şiirler düzüyorum yokluğuna
derliyorum tüm acıları
en baştan, en acıtan, en yakıcısı ile
başlıyorum.
kanım aksın ki boşansın zehrim
durulsun yaşım diye
oysa ne uçucuymuş yaş
kururmuş sabah olduğunda
sırılsıklam gecelerden
rüzgarlı sabahlara ulaşırken
gidilen yollar
dönülmezmiş.
sokaklar kaybedermiş seni
isminin harfleri
kaderine kazınırken
doğacak gün beklenilmezmiş. *
